Przejdź do zawartości

Aleksander Ostrowski (narciarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Ostrowski
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1988
Wetlina

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2015
Gaszerbrum II

Przyczyna śmierci

nieznana

Zawód, zajęcie

narciarz, ratownik

Narodowość

polska

Strona internetowa

Aleksander Ostrowski (ur. 11 stycznia[potrzebny przypis] 1988 w Wetlinie, zaginął 25 lipca 2015 na stoku Gaszerbrum II) – polski narciarz skialpinista, ratownik górski.

Medal Memoriału Olka Ostrowskiego 2017

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Wetliny w Bieszczadach. W wieku trzech lat rozpoczął uprawnianie narciarstwa, startował w zawodach rangi FIS. W 2004 wygrał zawody na Otwartych Mistrzostwach Podkarpacia Amatorów w Narciarstwie Alpejskim w kategoriach slalom gigant i karwing[1]. Był reprezentantem województwa podkarpackiego na Mistrzostwach Polski Juniorów[2]. W 2007 ukończył liceum w Zespole Szkół Licealnych im. Józefa Piłsudskiego w Ustrzykach Dolnych[3]. Należał do klubów UKN Laworta Ustrzyki Dolne i KU AZS UJ w Krakowie[4]. Podjął studia w Krakowie w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego[5][6]. W Krakowie został członkiem Koła Geografów Uniwersytetu Jagiellońskiego[7], Klubu Wysokogórskiego[8]. Został zawodnikiem AZS UJ[9]. Startował w Akademickich Mistrzostwach Polski w Narciarstwie Alpejskim[10], Mistrzostwach Służb Mundurowych i Ratowniczych MSWiA w Narciarstwie Alpejskim[11][12].

W 2007 został ratownikiem górskim Grupy Bieszczadzkiej GOPR z siedzibą w Sanoku[13]. Uzyskał uprawnienia instruktora narciarstwa Polskiego Związku Narciarskiego i został członkiem Klubu Wysokogórskiego Kraków[14] Był biegaczem i ultramaratończykiem, startował głównie w biegach górskich, niektóre z biegów, które ukończył to: Tatrzański Bieg pod Górę; Bieg Rzeźnika 2013, 2014; Bieg Granią Tatr 2013; Bieg na Sławkowski Szczyt 2014[15]; Goral Marathon 2014; Koniczynka Marathon Trail 2015[16].

Rozwijał umiejętności wspinacza wysokogórskiego w Polsce, w tym w Tatrach. Zdobył alpejskie szczyty Mont Blanc, Matterhorn, Großglockner. Połączył wspinaczkę wysokogórską z narciarstwem wysokogórskim (skialpinizm), zdobywając szczyty i dokonując z nich zjazdów na nartach. Tym sposobem zjechał ze Szczytu Lenina (7134 m n.p.m. – 2012, północna ściana, samotnie), z Kazbeku (5 033,8 m n.p.m. – 2014, w kierunku południowo-wschodnim, grupowo). W ramach wyprawy pt. Cho Oyu 8201 – Ski Expedition 2014 zorganizowanej przez projekt Polak Potrafi 29 września 2014 jako pierwszy Polak w historii dokonał zjazdu na nartach ze szczytu Czo Oju (8201 m n.p.m. – szósty najwyższy szczyt Ziemi) bez użycia dodatkowego tlenu i ustanawiając rekord Polski w zjeździe na nartach ze szczytu o najwyższej wysokości[17][18].

Za samotne wejście na ośmiotysięcznik Czo Oju i zjazd ze szczytu na nartach został wyróżniony w marcu 2015 nagrodą „Kolosa” za rok 2014 w kategorii Alpinizm[19] oraz w maju 2015 w konkursie „Travelery” miesięcznika National Geographic w kategorii Wyczyn Roku[20][21][22][23].

25 lipca 2015 zaginął na stoku Gaszerbrum II, gdy z Piotrem Śnigórskim zaniechali ataku szczytowego z uwagi na stan pogody oraz warunki śniegowe i z wysokości ok. 7600 metrów usiłowali zjechać na nartach do bazy[24][25]. Dzień później Zarząd Fundacji Wspierania Alpinizmu Polskiego im. Jerzego Kukuczki wydał oświadczenie informujące o podjęciu decyzji o zakończeniu poszukiwań Aleksandra Ostrowskiego ze względu na trudne warunki pogodowe i terenowe oraz brak śladów zaginionego[26][27].

1 sierpnia 2015 w kościele Miłosierdzia Bożego w Wetlinie została odprawiona msza św. w intencji zaginionego Aleksandra Ostrowskiego połączona ze wspomnieniem jego osoby[28][29]. 11 listopada 2016 na Tatrzańskim Cmentarzu Symbolicznym na zachodnich stokach Osterwy w Tatrach Wysokich została odsłonięta tablica poświęcona pamięci Aleksandra Ostrowskiego[30].

GOPR podjęło organizację Memoriału Olka Ostrowskiego; I edycja w 2016 w Ustrzykach Dolnych[31], II edycja w 2017 w Ustrzykach Górnych i Wetlinie[32].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Otwarte Mistrzostwa Podkarpacia Amatorów w Narciarstwie Alpejskim. sport.pl, 2004-01-16. [dostęp 2015-07-26].
  2. ↑ Podsumowanie sezonu zimowego 2005/06. sport.ustrzyki-dolne.pl. [dostęp 2015-07-26].
  3. ↑ Absolwenci (rocznik 2006-07a). loustrzyki.edu.pl. [dostęp 2015-07-27].
  4. ↑ Wojciech Zatwarnicki: Nagroda dla ratownika Bieszczadzkiej Grupy GOPR. nowiny24.pl, 2015-03-31. [dostęp 2015-07-26].
  5. ↑ Pożegnanie Olka Ostrowskiego. geo.uj.edu.pl, 2015-07-29. [dostęp 2015-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-16)].
  6. ↑ Kto bada Tatry. Aleksander Ostrowski. nauka.tpn.pl. [dostęp 2015-08-03].
  7. ↑ Travenalia 2014. travenalia.pl. [dostęp 2015-08-03].
  8. ↑ Bartłomiej Klimas: Msza za Olka i Mariusza. kw.krakow.pl. [dostęp 2015-08-03].
  9. ↑ AMP w narciarstwie alpejskim. azs.uj.edu.pl. [dostęp 2015-08-03].
  10. ↑ Akademickie Mistrzostwa Polski w Narciarstwie Alpejskim. azs.uj.edu.pl. [dostęp 2015-07-26].
  11. ↑ II Mistrzostwa Służb MSWiA w Narciarstwie Alpejskim. [dostęp 2015-07-26].
  12. ↑ II Mistrzostwa Służb Mundurowych i Ratowniczych wygrała drużyna GOPR. podhale24.pl. [dostęp 2015-07-26].
  13. ↑ Ratownicy Bieszczadzkiej Grupy GOPR. bieszczady.gopr.pl. [dostęp 2015-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].
  14. ↑ Aleksander Ostrowski pozostał na zawsze na Gaszerbrumie [online] [dostęp 2018-01-24].
  15. ↑ Výsledky :: Tatranská šelma Vertical&Ultra. www.tatranskaselma.com. [dostęp 2015-08-06].
  16. ↑ IV Koniczynka Trail Marathon. kalendarzbiegowy.pl. [dostęp 2015-08-06].
  17. ↑ Olek Ostrowski jako pierwszy Polak zjechał na nartach z Cho Oyu!. bieszczady.gopr.pl. [dostęp 2015-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-23)].
  18. ↑ Olek Ostrowski, „szalony chłopak z Bieszczad”, o wejściu i zjeździe z Cho Oyu. wspinanie.pl, 2014-10-05. [dostęp 2015-07-27].
  19. ↑ Aleksander Ostrowski z Kolosem. radio.rzeszow.pl, 2015-07-16. [dostęp 2015-07-26].
  20. ↑ Znamy zwycięzców 9. edycji TRAVELERÓW!. national-geographic.pl, 2015-05-26. [dostęp 2015-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-31)].
  21. ↑ Aneta Hołówek: Travelery: Olek Ostrowski laureatem. Zjazd z Czo Oju Wyczynem Roku. polskieradio.pl, 2015-05-26. [dostęp 2015-07-27].
  22. ↑ 9 edycja Travelerów – Olek Ostrowski nagrodzony za wyczyn roku!. brytan.com.pl, 2015-05-26. [dostęp 2015-07-27].
  23. ↑ 9. edycja konkursu TRAVELERY – Olek Ostrowski nagrodzony za wyczyn roku. wspinanie.pl, 2015-05-26. [dostęp 2015-07-27].
  24. ↑ Wojciech Zatwarnicki: Ratownik bieszczadzki Olek Ostrowski zaginął w Karakorum. nowiny24.pl, 2015-07-26. [dostęp 2015-07-26].
  25. ↑ Piotr Śnigórski o przebiegu wyprawy i wypadku na Gasherbrumie II. wspinanie.pl, 2015-08-02. [dostęp 2015-08-02].
  26. ↑ Koniec akcji poszukiwawczej. Komunikat w sprawie akcji poszukiwawczej Olka Ostrowskiego.. fundacjakukuczki.pl, 2015-07-27. [dostęp 2015-07-27].
  27. ↑ Akcja poszukiwawcza pod Gasherbrumem II zakończona. powder.pl, 2015-07-27. [dostęp 2015-07-27].
  28. ↑ Olek na zawsze pozostał w górach. 2015-08-01. [dostęp 2015-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-24)].
  29. ↑ Pożegnanie Olka Ostrowskiego w Wetlinie. nowiny24.pl, 2015-08-01. [dostęp 2015-08-01].
  30. ↑ Tablica Olka Ostrowskiego pod Osterwą. wspinanie.pl, 2016-11-14. [dostęp 2016-12-24].
  31. ↑ Krzysztof Lachowski: Memoriał Olka Ostrowskiego w Slalomie Gigancie, 24.01.2016. pozn.eu, 2016-01-01. [dostęp 2017-09-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-24)].
  32. ↑ Jacek Dębicki: Memoriał Olka Ostrowskiego w Narciarstwie Wysokogórskim. gopr.pl, 2017-02-22. [dostęp 2017-09-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleksander_Ostrowski_(narciarz)&oldid=72473975”